กู่แก้ว อโรคยาศาลหนึ่งในสามสิบแห่งของภาคอีสาน

ในรัชสมัยของพระเจ้าชัยวรมันที่ 7 ยุคที่ศาสนาพุทธรุ่งเรืองมากที่สุดแห่งเมืองพระนคร ทรงโปรดให้มีการก่อสร้างที่พักคนเดินทาง และอโรคยาศาล หรือสถานพยาบาล ตลอดเส้นทางจากเมืองพระนครไปสู่จุดหมายปลายทางต่างๆ  และกู่แก้วก็เป็นหนึ่งในอโรคยาศาล ในจำนวน 30 แห่งที่กระจัดกระจายทั่วภาคอีสาน อันเป็นผลงานจากภูมิปัญญาของช่างเขมรโบราณที่เชื่อมโยงกับศรัทธาในพระพุทธศาสนาเมื่อกว่า 700 ปีที่ผ่านมา

รายงานโดย จริยาภรณ์ เย็นจตุรัส