รายงานโดย คุณาสิน ลุนพุฒ
วันที่ 25 มกราคม 2562 อาจารย์ ดร.เวียงคำ ชวนอุดม อาจารย์ประจำรายวิชา 428333 แหล่งท่องเที่ยวตามประวัติศาสตร์ไทย (Historical Sites in Thai History) ได้นำนักศึกษาชั้นปีที่ 3 เอกประวัติศาสตร์เพื่อการท่องเที่ยว หลักสูตรเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ศึกษา คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น ไปเรียนรู้นอกสถานที่ คือ พิพิธภัณฑสถานแห่งชาติ ขอนแก่น (Khonkaen National Museum) โดยมีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาอารยธรรมต่าง ๆ ที่ปรากฎในภาคอีสานผ่านโบราณวัตถุที่ถูกจัดแสดงในพิพิธภัณฑสถานแห่งชาติ ทั้งนี้ยังเป็นการเปลี่ยนบรรยากาศการเรียนการสอน และทำให้นักศึกษาได้เรียนรู้จากประสบการณ์จริง
พิพิธภัณฑสถานแห่งชาติ ขอนแก่น ตั้งอยู่บริเวณด้านหลังศูนย์ราชการ ไม่ไกลจากบริเวณใจกลางเมืองมากนัก เปิดให้เข้าชม ตั้งแต่เวลา 09:00 - 16:00 น. หยุดทำการวันจันทร์ วันอังคาร และวันหยุดนักขัตฤกษ์ ค่าธรรมเนียมเข้าชมคนไทยท่านละ 20 บาท ชาวต่างชาติท่านละ 100 บาท ส่วนนักเรียนหรือนักศึกษาในเครื่องแบบหรือขออนุญาตเข้าชมมาไม่ต้องเสียค่าเข้าชม โดยภายในจัดแสดงโบราณวัตถุ ทั้งเครื่องมือ เครื่องใช้ ศาสนวัตถุ และโครงกระดูกมนุษย์ ที่แสดงให้เห็นถึงร่องรอยอารยธรรมที่ปรากฎในบริเวณภูมิภาคตะวันออกเฉียงเหนือ ตั้งแต่ยุคก่อนประวัติศาสตร์ถึงสมัยรัตนโกสินทร์ รวมถึงมีการจำลองวิถีชีวิตผู้คนในภาคอีสานด้วย
แต่สิ่งสำคัญก่อนที่จะเข้าชมก็ควรต้องปฏิบัติตามข้อกำหนดที่ทางพิพิธภัณฑ์ฯ ตั้งเงื่อนไขไว้ เราจะสังเกตเห็นได้ที่ประตูทางเข้า จะมีป้ายที่แสดงเวลาเข้าชมและข้อควรปฏิบัติต่างๆ เพื่อความเป็นระเบียบเรียบร้อยในการเข้าชม เช่น การห้ามบันทึกภาพโบราณวัตถุบางชิ้น ห้ามสัมผัสโบราณวัตถุ และต้องฝากกระเป๋าไว้ล็อกเกอร์บริเวณทางเข้า เป็นต้น ซึ่งพวกเราขอเป็นผู้เยี่ยมชมที่ดี ได้ทำตามกฎอย่างเคร่งครัด
*ปกติสามารถถ่ายภาพได้โดยไม่ใช้แฟลช ยกเว้นบางวัตถุที่มีความสำคัญ มีมูลค่าสูง และละเอียดอ่อนเท่านั้น ขอให้สังเกตป้ายห้ามที่ติดไว้บริเวณตู้จัดแสดงบางแห่งด้วย
แผนผังพื้นที่จัดแสดง |
ภายในตัวอาคารได้แบ่งการจัดแสดงออกเป็นส่วนต่างๆ ดังนี้
ส่วนแรกเมื่อเข้าประตูพิพิธภัณฑฯ ให้มาทางขวามือก่อน คือ ส่วนที่จัดแสดงเรื่องราวเกี่ยวกับ สมัยก่อนประวัติศาสตร์ ตั้งอยู่ในชั้น 1 จัดแสดงเครื่องมือ เครื่องใช้ของมนุษย์ยุคก่อนประวัติศาสตร์ ตั้งแต่ยุคหินเก่าจนถึงก่อนประวัติศาสตร์ตอนปลาย เช่น เครื่องมือหิน เครื่องประดับ เครื่องปั้นดินเผา เป็นต้น
ในบางพื้นที่ยังมีการฝังศพในภาชนะดินเผา ส่วนใหญ่อาจเป็นการฝังครั้งที่สองที่นำกระดูกมนุษย์ที่ฝังไว้แล้วมาทำพิธีฝังใหม่ในภาชนะดินเผาอีกครั้งหนึ่ง ซึ่งเป็นประเพณีที่พบมากโดยเฉพาะในพื้นที่ทุ่งกุลาร้องไห้ในภาคอีสาน
โครงกระดูกมนุษย์ ความสูง 163 ซ.ม เพศชาย อายุมากกว่า 30 ปี |
ป้ายสมัยทวารวดี |
ส่วนถัดมาในฝั่งตรงข้ามภายในชั้นเดียวกัน เป็นการจัดแสดงภาพถ่ายทางอากาศแสดงให้เห็นลักษณะของเมืองโบราณสมัยทวารวดี และโบราณวัตถุต่างๆ ในส่วนนี้เป็นโบราณวัตถุที่เกี่ยวข้องกับพุทธศาสนาอย่างชัดเจน ไฮไลท์สำคัญคือ ใบเสมา (Boundary Markers) ทำด้วยหินทรายขนาดใหญ่ ที่มีภาพสลักเล่าเรื่องพุทธประวัติและชาดกต่างๆ จากแหล่งโบราณคดีเมืองฟ้าแดดสงยาง ซึ่งเป็นร่องรอยวัฒนธรรมทวารวดีในภาคอีสานที่แตกต่างจากภาคอื่นๆ พระพิมพ์ (Votive Tablets) ชิ้นส่วนปูนปั้นประดับโบราณสถาน และพระพุทธรูป (Buddha images) ซึ่งชี้ให้เห็นถึงพัฒนาการด้านงานศิลปะและความรุ่งเรืองของพุทธศาสนาในยุคดังกล่าว
ใบเสมาที่ค่อนข้างสมบูรณ์
|
นายวรุณ สมานเพชร ทดลองการเป็นมัคคุเทศก์ให้เพื่อนๆ และอาจารย์ฟัง |
ภาพมุมกว้างในโซนที่ 2 |
3. สมัยลพบุรี (Loburi Period) หรือวัฒนธรรมเขมรโบราณที่พบในประเทศไทย
ป้ายโซนสมัยลพบุรี |
ป้ายวัฒนธรรมล้านช้าง-รัตนโกสินทร์ |
5. ห้องศิลปวัฒนธรรมพื้นบ้านอีสาน
จากนั้นลงมาที่ชั้นหนึ่งที่โซนด้านหลัง ฝั่งขวามือมีห้องที่จัดแสดงวิถีชีวิต เครื่องจักรสาน เครื่อดนตรี และเครื่องมือเครื่องใช้ที่สะท้อนให้เห็นถึงวัฒนธรรม ภูมิปัญญาของผู้คนในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ
6. อาคารจัดแสดงใบเสมา และส่วนที่จัดแสดงใบเสมากลางแจ้ง
เมื่อเดินออกมานอกอาคาร มีการจัดแสดงใบเสมาเป็นกลุ่มๆ บริเวณด้านข้างและด้านหลังอาคารพิพิธภัณฑ์ เป็นการจำลองการวางตัวของกลุ่มใบเสมา และยังมี อาคารใบเสมา ที่จัดเก็บใบเสมาสำคัญโดยเฉพาะที่มีลวดลายแกะสลักหรือมีจารึก ด้านในอาคารจะสังเกตเห็นแผ่นศิลาขนาดใหญ่หลากหลายขนาดและรูปร่าง
ทางคณะของเราใช้เวลาเดินชมและศึกษารายละเอียดจนทั่วในเวลาเกือบ 3 ชั่วโมง เมื่อได้ข้อมูลครบถ้วนแล้ว จึงกลับไปเอาสัมภาระที่ฝากไว้ในล็อกเกอร์บริเวณทางเข้าอาคาร และไม่ลืมที่จะขอบคุณพี่ๆ บุคลากรของพิพิธภัณฑสถานแห่งชาติ ที่ใจดีและคอยอำนวยความสะดวกต่างๆ ให้
การเรียนรู้นอกสถานที่ในครั้งนี้นอกจากจะได้ความรู้ ได้สัมผัส(ด้วยสายตา) กับโบราณวัตถุของจริงที่ไม่ใช่แค่เห็นจากภาพถ่ายภายในห้องเรียนแล้ว ยังได้เห็นถึงวิธีการจัดการกับโบราณวัตถุของทางพิพิธภัณฑสถานแห่งชาติ การสงวนรักษา และนำมาจัดแสดงให้กลายเป็นแหล่งความรู้สำคัญของท้องถิ่น ให้กับเด็ก เยาวชน และบุคคลทั่วไปที่สนใจด้านประวัติศาสตร์และอดีตความเป็นมาของมนุษย์ และการแสดงอัตลักษณ์ความเป็นอีสานผ่านการจัดแสดงห้องศิลปวัฒนธรรมพื้นบ้านอีสาน ที่ชี้ให้เห็นว่าวัฒนธรรมอีสานเป็นมรดกที่ล้ำค่าที่ลูกหลานควรสืบทอดไว้ให้ยาวนานที่สุด ควบคู่กับการเปลี่ยนแปลงของยุคประวัติศาสตร์ของประเทศไทยที่มีความเป็นมาอย่างต่อเนื่องจนถึงปัจจุบัน
ติดต่อสอบสอบถามเพิ่มเติม
พิพิธภัณฑสถานแห่งชาติ ขอนแก่น ที่อยู่ : 193 ถนนหลังศูนย์ราชการ ตำบลในเมือง อำเภอเมือง จังหวัดขอนแก่น 40000 โทรและโทรสาร : 043-246170
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น